thumbnail

Interview met Joel Einhorn

Door: Edwin van het Bolscher, 5 november 2013 Dit keer hebben we in de drukke periode bij Weta in Nieuw Zeeland contact gehad met Joel Einhorn, die werkt in de post-productie van de Hobbit: The Desolation of Smaug. Hiervoor werkte hij bij het bekende Rhythem and Hues waar hij door het faillisement van de firma naar andere mogelijkheden zocht. Zodoende heeft hij de stap gezet om voor Peter Jackson te werken, een droom die werkelijkheid werd.

Ik ben Joel Einhorn, (hier op 3dhype Sjowel), geboren in 1975 in Amsterdam, maar bijna mijn hele leven in Den Haag gewoond. Den Haag beschouw ik dan ook als mijn thuishaven (de beste Hagenezen zijn import Hagenezen). Nadat ik mijn Havo diploma op zak had aan het 1e VCL wist ik eigenlijk niet wat ik met mijn leven wilde. Dat weet ik nu nog steeds niet, maar toen had ik echt geen flauw idee. Ik ben toen een jaar op reis gegaan en heb toen Australië, Nieuw Zeeland en Indonesië aangedaan. Toen ben ik ook verliefd geworden op nieuw Zeeland en heb besloten dat ik er ooit nog eens heen zou willen.



Terug in Nederland heb ik eerst 2 jaar HBO Industrial Design gedaan, het leek mij erg leuk om gebruiksvoorwerpen te ontwerpen, maar deze studie is vooral gericht op massaproductie en daarom ligt de nadruk veel meer op functionaliteit dan creativiteit en ik zie mezelf een stuk creatiever dan ik functioneel ingesteld ben (althans dat hou ik mijzelf voor). Iets voor het einde van het 2e jaar ben ik er mee gestopt en besloot toelating te doen voor de Design Academie in Eindhoven. Hier werd ik helaas niet aangenomen en had dus weer een jaar de tijd om te beslissen. In dat jaar heb ik voor het eerst kennis gemaakt met Adobe Photoshop en Autodesk 3dsmax of hoe het toentertijd ook heette. Ik was direct verkocht en wou hier wel erg graag wat mee doen. Helaas was er toen geen enkele 3D opleiding in Nederland, maar een vriend van me deed het Grafisch Lyceum en kreeg daar dus ook 3dsmax les. Ik heb me toen opgegeven voor de versnelde (3 jarige) opleiding Multimedia Vormgeving aan het GLR.

Was GLR toen voldoende?
Helaas wist het GLR nog niet helemaal wat ze met deze opleiding moesten en dus kwam het erop neer dat we 1 jaar les kregen en daarna 2 jaar stage liepen. Voor mij eigenlijk wel goed want de 3dsmax les was op een erg basic niveau wat voor de rest van de klas zonder enige ervaring geen probleem was, maar Martijn Grootendorst en ik wisten al erg gauw meer dan onze leraar, Marco Zielhuis. Marco had gelukkig wel door dat wij iets verder waren en motiveerde ons ook enorm om ons op 3D te richtten, Toen er twee 3D stageplekken vrij kwamen bij Canvas Multimedia was hij het ook die Martijn en mij hiervoor heeft voorgedragen. Hier zouden we wel met Maya moeten werken dus mochten wij als enige twee met Maya werken op de enige Silicon Graphics machine die het GLR rijk was.
Bij Canvas Multimedia hebben we 2 jaar stage gelopen en animaties voor kinderspelletjes gemaakt, eerst in flash en later dus met Maya. Blijkbaar was dit voor het GLR voldoende opleiding want uiteindelijk ben ik "cum laude" geslaagd van deze opleiding.
Inmiddels was Marco Zielhuis benaderd door Lukkien waar ze bezig waren aan de film Minoes en nog op zoek waren naar 2 man die de facial tracking van de poezen konden doen. Martijn en ik werden hier aangenomen en hebben de daaropvolgende maanden handmatig kattengezichtjes lopen tracken. geen pftrack, motionbuilder of wat men daar tegenwoordig voor gebruikt, maar gewoon handmatig keyframes neerplempen... those were the days! Met zijn 6-en in een donker rokerig kamertje ben ik toen gevallen voor de filmindustrie.

Was was de volgende stap?
Mijn laatste dag bij Lukkien was 11 september 2001, dat weet ik natuurlijk nog erg goed want toen ik thuiskwam en de tv aanzette was ik nog net op tijd om de Twin Towers in te zien storten. Samen met de torens, stortte ook de industrie in en het was erg moeilijk om werk te vinden. Ik heb toen wat freelanceklussen gedaan, maar uiteindelijk besloten om door te leren zodat ik meer filmwerk zou kunnen doen. Dit kon nog steeds niet echt in Nederland dus toen heb ik mij in Engeland aangemeld voor een masters opleiding in Digital Effects op Bournemouth University. Inmiddels was ik ook lid van CG_NL wat toen nog puur mail based was en daar was ene Ben Schrijvers (nu bij Guerrilla Games) constant Houdini aan het promoten dus toen ik daar les in kreeg in Bournemouth werd Ben al snel mijn Guru.
In Bournemouth heb ik ook mijn huidige vrouw leren kennen, zij is Amerikaanse (Texaanse zelfs) en was in Bournemouth mijn huis- en klasgenoot. Ja ik woonde al samen met haar voordat we überhaupt wat hadden!
Na mijn masters behaald te hebben heb ik eerst een jaar in Nederland gefreelanced. Maar uiteindelijk kreeg ik die felbegeerde baan bij Framestore-CFC. Hier ben ik begonnen als een Junior-TD aan X-men, the Last Stand en heb ik bijna 2 jaar gewerkt.

Een shot uit X-men, the Last Stand


Ondertussen had ik al 3 jaar een lange afstandsrelatie met mijn vriendin die zelf inmiddels in LA werkte als compositor. Dit lange afstand gebeuren was ik inmiddels wel zat en na haar ten huwelijk gevraagd te hebben ben ik op zoek gegaan naar de beste manier om naar de VS te verhuizen. Een stagevisum leek ideaal om dat dat veel makkelijker te krijgen is dan een werkvisum. Ik zou in eerste instantie stage gaan lopen bij Martian Labs in Hollywood, maar helaas liep dat bedrijf niet erg goed, gelukkig heeft de eigenaar me toen bij SideFX geïntroduceerd die mij een stageplek aanboden. Ik heb toen 6 maanden bij SideFX gewerkt, Houdini lessen gegeven, nieuwe software testen en aan mijn eigen projectjes bezig geweest. Na die 6 maanden eindelijk in het huwelijk getreden.
Achteraf moet ik dit iedereen afraden want ook al leek dit op voorhand de makkelijkste manier, eenmaal getrouwd mocht ik 4 maanden niet werken in afwachting op mijn werkvergunning, niet het land uit in afwachting op mijn reisvergunning en zelfs niet rijden omdat mijn Amerikaanse rijbewijs gelinkt was aan mijn visumstatus.
Toen ik eindelijk mocht werken ben ik eerst bij Scanline VFX begonnen, daar maakte we grote water simulaties voor 2012 met hun proprietary software, maar ik miste Houdini wel heel erg.

Een VFX Breakdown van 2012, waar Joel vooral watersimulaties voor maakte


Na 2012 ben ik toen eindelijk bij Digital Domain terecht gekomen. Tot nu toe is dat het bedrijf geweest waar ik me het meest thuis voelde. Super talentvolle collega's en een fantastische sfeer. helaas was er na 2 jaar niet genoeg werk en ben ik toen bij Rhythm & Hues gaan werken. Na eindelijk gesettled te zijn, zijn we begonnen aan kinderen. Ivy, kwam een maand te vroeg, volledig onverwacht, maar achteraf erg goed getimed want de dag dat we met haar thuiskwamen kreeg ik plotseling een telefoontje van Rhythm & Hues dat ze hun faillissement gingen aanvragen en ik per direct ontslagen was. Dit betekende voor mij een hele berg extra stress, ik moest van alles regelen en ook weer hard gaan solliciteren, maar ik had met de nieuwe baby ook nauwelijks slaap. Ik heb toen besloten om het werk, maar even te laten en lekker een maand of 2 werkloos te zijn. Daarna weer wat in LA gefreelanced, maar het werd al snel duidelijk dat er in LA nauwelijks (Houdini) werk was.
Dit was het moment dat ik aan het buitenland ben gaan denken, Londen, Vancouver of Nieuw Zeeland... Zoals ik al eerder had gemeld was ik al verliefd op NZ, als een grap stelde ik dit mijn vrouw voor en die stond er wel open voor, dit had ik absoluut niet verwacht, maar ik stuurde snel mijn sollicitatie op, kreeg een sollicitatiegesprek en werd uiteindelijk aangenomen om aan de Hobbit te komen werken. Dit was natuurlijk altijd al een droom. Ik ben van kinds af aan een grote Tolkien fan en heb het altijd jamer gevonden dat ik niet aan the Lord of the Rings films had gewerkt. Dit was dus fantastisch nieuws. We hebben onze huur in LA opgezegd, spullen in de opslag gedaan en zijn met zijn 3en het vliegtuig ingestapt naar Nieuw Zeeland waar we ons nu bevinden.

Een klein kijkje op de werkvloer van Weta


Heb je een lijstje van films waar je een aandeel in hebt?


Hoe is het om te werken voor de film Hobbit: The Desolation of Smaug?
Erg cool, maar veel te lange dagen. We hebben nu geen tijdslimiet meer (want we hebben nog maar 3 weken) maar we werken hier 7 dagen in de week, de afgelopen weken 80 uur per week en nu dus meer. Met een 8 maanden oude baby thuis kan je je voorstellen hoe groot de wallen onder mijn ogen zijn.
Wat wel weer leuk is is dat we in hetzelfde gebouw zitten als waar de MoCap gedaan wordt en waar Peter Jackson's kantoor is. Weta heeft 6 gebouwen verspreid over Miramar, wat wel raar is want het gros van je collega's zie je dus nooit. Zo kwam ik puur toevallig vorige week eindelijk Justin van der Lek eens tegen na allebei al maanden in Wellington te zijn.



Hoe zit dat nu met jou en SideFX Houdini?
Verschrikkelijk! Ik ben nu eenmaal een Houdini artist en ook al kan ik redelijk uit de voeten met Autodesk Maya, het is voor mij allemaal veel makkelijker in Houdini. Ik werk hier voornamelijk in Synapse, dit is Weta's proprietary fluid solver (losjes gebaseerd om Naiad) en alhoewel dit als een plug-in in Autodesk Maya draait hoef ik niet al te veel met Maya te doen. Als ik nu particles of een rigid body sim nodig heb doe ik dit stiekem lekker toch in SideFX Houdini. Simpelweg omdat ik dit veel sneller en nauwkeuriger kan dan in Maya.

Hoe is het eigenlijk met je familie in Nederland
Ik mis mijn familie en vrienden in Nederland wel, maar vraag me af of ik ooit terug zal komen. Mijn vrouw spreekt geen Nederlands. Ze verstaat het wel, maar het lijkt haar wel moeilijk om in Nederland te wonen. En helaas is er in Nederland erg weinig Houdini werk. Mocht er een vacature zijn dan sta ik daar persoonlijk wel voor open. (hint hint, nudge nudge, know what i mean?!)
Want persoonlijk lijkt het me heerlijk om weer een tijdje in Nederland te wonen. Dan leert mijn vrouw, maar eindelijk eens Nederlands. Mijn ouders hebben mijn dochter ook nog maar 1 keer 2 weken gezien en mijn broertje en zus zelfs nog nooit. Dat is toch raar.

Zie je de vfx industrie in Nederland nog groter worden?
Ik hoop het wel, volgens mij is er zeker voldoende talent in Nederland en de kwaliteit van het werk is ook erg hoog vind ik. Dus als Nederland zich nou eindelijk behoorlijk gaat profileren als land waar ook grote jongens hun post productie kunnen doen, zou dat wel erg fijn zijn.

Hoe ziet je toekomst eruit?
Tsja daar vraag je me wat, op het moment heb ik geen flauw idee en leef ik van dag tot dag (of van project tot project). Ik zou heel graag meer vastigheid willen en een goeie vast plek om mijn dochter op te voeden. Ik heb het wel een beetje gehad met dit hele onzekere gebeuren inmiddels dus vraag me af of ik nog wel in de industrie moet blijven. Misschien iets heel anders doen, maar dat is ook weer jammer. Want ik heb heel wat jaartjes geïnvesteerd en vind van mijzelf dat ik toch best goed ben. Maar 3 maanden hier en 3 maanden daar ben ik inmiddels wel ontgroeid en gaat simpelweg niet met de hele familie. Dus hopelijk vind ik binnenkort iets waar ik de komende jaren kan blijven. En het liefst natuurlijk dicht bij familie. Dat betekend dus of in Texas of in Nederland.
Bij deze dus ook een open sollicitatie: als er iemand in Nederland nog op zoek is naar een senior VFX Artist (of natuurlijk een aanverwante functie) dan hou ik mij van harte aanbevolen!
28780 Views
Blijf op de hoogte! Ontvang insprirende artikelen, tutorials, tips, nieuws, vacatures en ontwikkelingen in je mailbox.
 Abonneren

Over de auteur

Edwin van het Bolscher

Edwin van het Bolscher is founder, developer en hoofdredacteur van 3dhype.

Populaire onderwerpen

Godot ondersteuning op Quest

Werkplek te huur Amsterdam per Dec 2024

Word Animator met Edwin Schaap’s Masterclasses: Krijg 10% Korting

Interview met Joel Einhorn

Zomerstages Disney
Vrienden van 3dhype:
  Populaire projecten